Wsparcie edukacyjne osób z dysleksją

​

Każdy uczeń jest inny i potrzebuje indywidualnych rozwiązań. W przypadku uczniów z dysleksją jest to jeszcze ważniejsze. Do efektywnego wspierania osób z dysleksją niezbędna jest świadomość ich potrzeb oraz praktyczna wiedza, jak pomóc. Istotne jest stworzenie indywidualnego planu wsparcia, który uwzględnia jego adekwatny rodzaj.

 

Wsparcie edukacyjne oznacza:

1. Zapewnienie racjonalnych adaptacji podczas zajęć i egzaminów.

2. Równe wymagania. Bardzo istotne jest oczekiwanie od uczniów z dysleksją i bez dysleksji tego samego poziomu wiedzy. Na rynku pracy posiadanie solidnej edukacji jest kwestią kluczową. Brak wymagań jest niesprawiedliwy dla osób z dysleksją i może uczynić więcej szkody niż pożytku.

3. Nauczanie umiejętności uczenia się – jak skutecznie czytać, pisać i robić notatki.

​

​

Wsparcie emocjonalne osób z dysleksją

​

Brak wsparcia, niepowodzenia edukacyjne, niska samoocena mogą być przyczyną zaburzeń zachowania i dalszych problemów w szkole. Skutkiem może być niekompletna edukacja i później niska jakość życia.

 

Na wsparcie emocjonalne mogą składać się następujące elementy:

1. Rozumienie przyczyn błędów i niepowodzeń, kreowanie środowiska, w którym popełnianie błędów jest częścią procesu uczenia się.

2. Dyskrecja. Wskazywanie błędów na osobności, nigdy na forum klasy, brak przymusu czytania publicznego.

3. Wymagania. Po udzieleniu odpowiedniego wsparcia ważne jest oczekiwanie wykonania konkretnej pracy.

4. Pomoc i wskazanie gdzie znaleźć pomoc. Oznacza to gotowość do wsparcia, jest rezultatem rozumienia trudności i wiedzy o możliwościach pomocy.

5. Podnoszenie pewności siebie poprzez stwarzanie okazji doświadczenia sukcesów i dawanie pozytywnej informacji zwrotnej.

​

​

Wsparcie technologiczne osób z dysleksją

​

Istotne jest wspieranie technologiczne na następujących poziomach:

1. Znajomość prostych rozwiązań czyni pracę przy komputerze łatwiejszą (np. „Ctrl+” powiększa tekst). Korzystne jest, jeśli nauczyciel i pracodawca znają takie rozwiązania i dzielą się nimi.

2. Pozwolenie na używanie technologii wspierających podczas pracy, nauki i egzaminów (np. opcji sprawdzania pisowni); czyli narzędzi dla ucznia i pracownika.

3. Korzystanie z technologii podczas nauczania (tablica multimedialna, prezentacje zawierające obrazy, filmy) i z zarządzaniu (lista mailingowa, wspólny terminarz online, Dropbox do przekazywania plików); czyli używanie narzędzi dla menedżera i nauczyciela.

4. Doradzanie różnych wyborów (technologie różnią się na wielu poziomach, np. ustawieniami, interfejsem, ceną) i dobrze jest pozwolić osobie z dysleksją dokonać wyboru.

5. Zapewnienie treningu prowadzonego przez eksperta, który zademonstruje jak używać wspierających programów lub sprzętu dostosowanego do indywidualnych potrzeb. Badania wykazują, że bez tego technologie rzadko są używane efektywnie.

​

​

Wsparcie zawodowe osób z dysleksją

​

Dysleksja nie mija wraz z ukończeniem szkoły. Wprawdzie wiele problemów znacząco się zmniejsza na skutek stosowanych strategii kompensujących, ale wsparcie w miejscu pracy jest wciąż potrzebne. Pomocne będzie opracowanie indywidualnego planu wsparcia, uwzględniającego jego rodzaj.

 

Wsparcie zawodowe oznacza:

1. Dbanie o to, by środowisko było przyjazne osobom z dysleksją; ważne jest fizyczne otoczenie (np. ciche miejsce do pracy) i atmosfera (gdzie błędy traktuje się jako rzecz naturalną, która zdarza się w pracy)

2. Wyposażenie pracowników w umiejętności i sprzęt, które pozwolą im na niezależność, która jest warunkiem efektywności i satysfakcji z pracy.

3. Pozwolenie pracownikom na używanie technologi (sprzętu i oprogramowania) pomagającego im w pracy.

4. Organizowanie szkoleń i zatrudnienie ekspertów uczących się jak być lepiej zorganizowanym i zachować równowagę miedzy pracą i życiem rodzinnym.

​

​

​

Linki:

​

Europejskie Towarzystwo Dysleksji

Polskie Towarzystwo Dysleksji

Moc Dysleksji

​